Jaka jest różnica między Ubuntu a Fedorą?

Nowe dystrybucje Linuksa po prostu pojawiają się, a dla niektórych użytkowników próba dotrzymania kroku staje się nudna. Prawdopodobnie słyszałeś, jak ktoś pytał: „Jaki jest sens tych wszystkich dystrybucji?”. Być może zostałeś poproszony o wyjaśnienie różnicy między dwiema dystrybucjami Linuksa. Te pytania mogą na początku wydawać się dziwne, ale mają sens, zwłaszcza jeśli osoba, która je zadaje, jest początkującym i wciąż uczy się Linuksa.

Ani Fedora, ani Ubuntu nie są nowymi dystrybucjami, ale oba mają nowe wersje stosunkowo niedawno. Ubuntu 16.04 wyszedł w kwietniu, a Fedora 24 Beta stała się dostępna kilka tygodni temu, a ostateczne wydanie zaplanowano na 14 czerwca. Ta nadchodząca wersja Fedory z pewnością przyciągnie uwagę, więc warto wyjaśnić, czym różni się od Ubuntu. Pokazaliśmy już pewne różnice między Ubuntu a Linux Mint; w tym przypadku różnice będą większe i bardziej oczywiste.

Historia i rozwój

Napisano już tak dużo o Ubuntu, że twoja babcia prawdopodobnie wie, że jego pierwsza wersja była oparta na niestabilnej gałęzi Debiana i ukazała się w październiku 2004. Fedora jest nieco starsza - pierwsza wersja została wydana w listopadzie 2003 r. nieco bardziej skomplikowane.

Ta pierwsza wersja Fedory nosiła nazwę Fedora Core 1 i była oparta na systemie Red Hat Linux 9. Fedora została wyobrażona jako zorientowana na społeczność alternatywa dla Red Hata i miała dwa główne repozytoria: Core, który był utrzymywany przez Red Hata deweloperzy i Dodatki, utrzymywane przez społeczność. Jednak pod koniec 2003 r. Red Hat Linux połączył się z Fedorą, tworząc pojedynczą dystrybucję społeczności, a Red Hat Enterprise Linux został utworzony jako jego komercyjnie obsługiwany odpowiednik. Do 2007 roku Fedora zachowała „Core” jako część swojej nazwy, ale wraz z wydaniem Fedory 7 połączono repozytoria Core i Extra i od tego czasu dystrybucja nazywa się po prostu Fedora.

Największą różnicą jest to, że oryginalny Red Hat Linux zasadniczo podzielił się na Fedorę i Red Hat Enterprise Linux, podczas gdy Debian jest nadal całością, odrębną jednostką od Ubuntu, która importuje pakiety z jednej z gałęzi Debiana.

Chociaż wielu uważa, że ​​Fedora jest bezpośrednio oparta na systemie Red Hat Enterprise Linux (RHEL), nie jest to do końca prawdą. Jest raczej odwrotnie: nowe wersje RHEL to rozwidlenia Fedory, które przed wydaniem są dokładnie testowane pod kątem jakości i stabilności. Na przykład RHEL 7 jest oparty na repozytoriach Fedory 19 i 20. Społeczność Fedory dostarcza również dodatkowe pakiety dla RHEL w repozytorium o nazwie Extra Packages for Enterprise Linux (EPEL).

Struktura stojąca za rozwojem tych dwóch dystrybucji jest stosunkowo podobna. Projekt Fedora (założony w 2003 roku) jest odpowiedzialny za koordynację rozwoju Fedory i jest sponsorowany przez firmę Red Hat. Rada Fedory zarządza tą inicjatywą, a przewodniczący (Lider Projektu Fedora) jest wybierany i zatrudniany przez firmę Red Hat. Istnieją inne grupy zarządzające, takie jak Komitet Sterujący Inżynierii Fedory i Komitet Sterujący Ambasadorów Fedory, w których członkowie są wybierani przez społeczność.

Z drugiej strony Ubuntu jest bezpośrednio finansowane i zarządzane przez firmę Canonical. Społeczność Ubuntu jest zorganizowana wokół kilku większych grup, z których głównymi są Rada Społeczności i Rada Techniczna. Członkowie tych dwóch są nominowani przez Marka Shuttlewortha, założyciela Canonical. Inne grupy to Rada Forum, Rada IRC i Rada Członkostwa deweloperów. Użytkownicy mogą ubiegać się o członkostwo w Ubuntu i być wolontariuszami w różnych zespołach zorganizowanych przez społeczność.

Cykl wydania i pomoc techniczna

Ubuntu wydaje nową wersję co sześć miesięcy - w kwietniu i październiku. Co czwarta wersja jest uważana za wydanie Long Term Support (LTS), co oznacza, że ​​wydania LTS pojawiają się co 2 lata. Od 2012 roku każda wersja LTS otrzymuje oficjalne wsparcie i aktualizacje przez następne pięć lat. Inne, „regularne” wersje były obsługiwane przez 18 miesięcy, ale w 2013 roku ten okres został skrócony do dziewięciu miesięcy.

Fedora nie ma ścisłego harmonogramu, ale nowe wydania zwykle pojawiają się co sześć miesięcy. Są one jednak obsługiwane przez 13 miesięcy, czyli dłużej niż okres wsparcia Ubuntu dla regularnych wydań. Nie ma wydań LTS Fedory.

Co jest w imieniu?

Jeśli uważasz, że konwencje nazewnictwa Ubuntu są (niepotrzebnie) skomplikowane, poczekaj, aż zobaczysz reguły dotyczące nazw Fedory.

Obie dystrybucje zawierają w nazwie numery wersji. Ubuntu ma „wydania punktowe”, gdzie pierwsza liczba oznacza rok, a druga miesiąc, w którym została wydana wersja. Jest to rzeczywiście pomocne, ponieważ na pierwszy rzut oka można określić wiek dystrybucji - na przykład Ubuntu 13.04 został wydany w kwietniu 2013 r.. Fedora zapewnia prostotę i używa liczb całkowitych, począwszy od 1 dla pierwszej wersji i (obecnie) kończąc na 23, najnowsza stabilna wersja wydana w listopadzie 2015.

W przypadku Ubuntu sama nazwa kodowa zawsze zawiera dwa słowa zaczynające się od tej samej litery. Pierwsze słowo to przymiotnik, a drugie zwierzę, często niezwykłe lub rzadkie. Każdy może zasugerować nazwy dla nadchodzących wersji Ubuntu, ale ostateczną decyzję ogłasza Mark Shuttleworth wraz z wyjaśnieniem lub krótką anegdotą na temat nazwy. Kolejna wersja Ubuntu, która ma się ukazać w październiku tego roku, będzie się nazywać Yakkety Yak.

Fedora 20 Heisenbug z 2013 roku była ostatnią wersją z kryptonimem, a wszystkie kolejne wersje nazywane są po prostu „Fedora X”, gdzie X oznacza liczbę występującą po poprzednim wydaniu. Wcześniej każdy członek społeczności mógł zasugerować nazwę, ale musiała ona przestrzegać zestawu reguł, aby kwalifikować się do zatwierdzenia przez członków zarządzających. Nazwy wydawnictw miały łączyć, najlepiej niezwykłe lub nowatorskie, i nie powinny być nazwami żywych ludzi ani hasłami będącymi znakami towarowymi. Relacja między nazwami Fedory X i Fedory X + 1 powinna być zgodna ze wzorem „is-a”, tak aby było prawdziwe: X to Y, a więc X + 1. Aby to zilustrować, Fedora 14 nazywała się Laughlin, a Fedora 15 Lovelock. Zarówno Lovelock, jak i Laughlin to miasta w Nevadzie. Jednak związek między Fedorą X i Fedorą X + 2 nie powinien być taki sam!

Czy to brzmi tak, jakby powodowało ogromny ból głowy? Cóż, może to jeden z powodów, dla których programiści zdecydowali się go porzucić.

Wersje i środowiska komputerowe

Fedora ma trzy główne wydania: Cloud, Server i Workstation. Pierwsze dwa są oczywiste, a stacja robocza jest w rzeczywistości wersją używaną przez większość ludzi - wersją dla komputerów stacjonarnych i laptopów (32- lub 64-bitowych). Społeczność Fedory dostarcza również oddzielne obrazy trzech edycji dla urządzeń opartych na architekturze ARM. Istnieje również Fedora Rawhide, stale aktualizowana wersja rozwojowa Fedory, która zawiera najnowsze kompilacje wszystkich pakietów Fedory. Rawhide to poligon testowy dla nowych pakietów, więc nie jest w 100% stabilny, ale nadal możesz go używać jako dystrybucji kroczącej.

Ubuntu bije tutaj Fedorę, przynajmniej pod względem ilości. Oprócz standardowej edycji na komputery stacjonarne Ubuntu oferuje oddzielne produkty o nazwie Cloud, Server, Core (dla urządzeń Internet-of-Things) i Ubuntu Touch dla urządzeń mobilnych. Wersja dla komputerów stacjonarnych obsługuje systemy 32- i 64-bitowe, a obrazy serwera są dostępne dla różnych infrastruktur (ARM, LinuxONE, POWER8). Istnieje również Ubuntu Kylin, specjalna edycja Ubuntu dla chińskich użytkowników, która po raz pierwszy ukazała się w 2010 roku jako „Ubuntu Chinese Edition” i została przemianowana na oficjalny podprojekt w 2013 roku.

Jeśli chodzi o środowiska graficzne, główne wydanie Fedory używa Gnome 3 z Gnome Shell. Domyślnym DE w Ubuntu jest Unity, a inne opcje są udostępniane za pośrednictwem „wersji Ubuntu”, które są wariantami Ubuntu z różnymi środowiskami graficznymi. Jest Kubuntu (z KDE), Ubuntu GNOME, Ubuntu MATE, Xubuntu (z Xfce), Lubuntu (z LXDE), a nowy wariant o nazwie Budgie Remix jest w trakcie prac, z nadzieją, że stanie się oficjalnym smakiem Ubuntu.

Odpowiednikiem smaków Fedory są Spiny lub „alternatywne komputery stacjonarne”. Istnieją spiny w środowiskach graficznych KDE, Xfce, LXDE, MATE i Cinnamon oraz specjalny spin o nazwie Sugar on a Stick z uproszczonym środowiskiem do nauki. Ten projekt jest przeznaczony dla dzieci i szkół, szczególnie w krajach rozwijających się.

Fedora ma również Labs, czyli „funkcjonalne pakiety oprogramowania”. Są to zbiory specjalistycznego oprogramowania, które można zainstalować w istniejącym systemie Fedora lub jako samodzielną dystrybucję Linuksa. Dostępne laboratoria obejmują Design Suite, Games, Robotics Suite, Security Lab i Scientific. Ubuntu dostarcza coś podobnego w postaci Edubuntu, Mythbuntu i Ubuntu Studio - podprojektów ze specjalistycznymi aplikacjami odpowiednio dla edukacji, systemów domowej rozrywki i produkcji multimediów.

Pakiety i repozytoria

Najbardziej uderzające różnice między Ubuntu i Fedorą można znaleźć w tej domenie. Przede wszystkim jest system zarządzania pakietami. Fedora używa RPM z pakietami .rpm, podczas gdy Ubuntu używa pakietów DPKG i .deb. Oznacza to, że pakiety dla Ubuntu nie są domyślnie zgodne z Fedorą i nie będziesz w stanie ich zainstalować, chyba że przekonwertujesz je na coś takiego jak Obcy. Ubuntu zaprezentował również pakiety Snappy, które mają być znacznie bezpieczniejsze i łatwiejsze w utrzymaniu niż pakiety .deb, ale nie są jeszcze szeroko stosowane wśród programistów.

Z wyjątkiem niektórych binarnych oprogramowania układowego, Fedora nie zawiera żadnego zastrzeżonego oprogramowania w swoich oficjalnych repozytoriach. Dotyczy to sterowników graficznych, kodeków i wszelkich innych programów zastrzeżonych patentami i kwestiami prawnymi. Bezpośrednią konsekwencją tego jest to, że Ubuntu ma więcej pakietów w swoich repozytoriach niż Fedora.

Jednym z głównych celów Fedory jest dostarczanie tylko bezpłatnego i otwartego oprogramowania, a społeczność zachęca użytkowników do znajdowania alternatyw dla swoich niewolnych aplikacji. Jeśli chcesz słuchać muzyki MP3 lub odtwarzać DVD w Fedorze, nie znajdziesz tego wsparcia w oficjalnych repozytoriach. Istnieją jednak repozytoria innych firm, takie jak RPMFusion, które zawierają wiele darmowego i niewolnego oprogramowania, które można zainstalować w Fedorze.

Ubuntu dąży do przestrzegania Wytycznych Debiana dotyczących wolnego oprogramowania, ale nadal idzie na wiele ustępstw. W przeciwieństwie do Fedory, Ubuntu zawiera zastrzeżone sterowniki w zastrzeżonym oddziale oficjalnych repozytoriów. Istnieje również repozytorium Partnerów, które zawiera zastrzeżone oprogramowanie od dostawców partnerskich firmy Canonical - na przykład Skype i Adobe Flash Player. Możliwe jest kupowanie aplikacji komercyjnych z Centrum oprogramowania Ubuntu i możesz włączyć obsługę dysków DVD, MP3 i innych popularnych kodeków, po prostu instalując jeden pakiet (dodatki-ubuntu-ograniczone) z repozytorium.

Fedora's Copr to platforma podobna do osobistych archiwów pakietów Ubuntu (PPA) - umożliwia każdemu przesyłanie pakietów i tworzenie własnego repozytorium. Różnica tutaj jest taka sama jak w przypadku ogólnego podejścia do licencjonowania oprogramowania - nie powinno się wysyłać pakietów zawierających niewolne komponenty lub cokolwiek innego, co jest wyraźnie zabronione przez Zarząd Projektu Fedory.

Docelowi odbiorcy i cele

Od samego początku Fedora była mocno skoncentrowana na trzech rzeczach: innowacjach, społeczności i wolności. Oferuje i promuje wyłącznie bezpłatne i otwarte oprogramowanie oraz podkreśla znaczenie każdego członka społeczności. Jest rozwijany przez społeczność, a użytkownicy są aktywnie zachęcani do udziału w projekcie, nie tylko jako programiści, ale także jako pisarze, tłumacze, projektanci i mówcy (ambasadorzy Fedory). Istnieje specjalny projekt, który pomaga kobietom, które chcą wnieść swój wkład, w celu zwalczania uprzedzeń związanych z płcią i segregacji w kręgach techników i FOSS.

Ponadto, Fedora jest bardzo często pierwszą lub jedną z pierwszych dystrybucji, która przyjmuje i prezentuje nowe technologie i aplikacje. Była to jedna z pierwszych dystrybucji dostarczanych z SELinuksem, zawierała pulpit Gnome 3, używała Plymouth jako aplikacji bootplash, przyjęła systemd jako domyślny system inicjujący i używała Wayland zamiast Xorg jako domyślnego serwera wyświetlania.

Twórcy Fedory starają się współpracować z innymi dystrybucjami i zewnętrznymi projektami oraz udostępniać swoje aktualizacje i wkład z resztą ekosystemu Linuksa. Z powodu tych ciągłych eksperymentów i innowacji Fedora jest często (błędnie) oznaczana jako najnowocześniejsza, niestabilna dystrybucja, która nie jest odpowiednia dla początkujących i do codziennego użytku. To jeden z najbardziej rozpowszechnionych mitów Fedory, a społeczność Fedory ciężko pracuje, aby zmienić ten pogląd. Chociaż głównymi odbiorcami docelowymi są programiści i zaawansowani użytkownicy, którzy chcą wypróbować najnowsze funkcje, Fedora może być używana przez każdego, podobnie jak Ubuntu.

Mówiąc o Ubuntu, niektóre cele tej dystrybucji pokrywają się z Fedorą. Ubuntu także stara się wprowadzać innowacje, ale wybiera dużo bardziej przyjazne dla konsumenta podejście. Dostarczając system operacyjny dla urządzeń mobilnych, Ubuntu stara się wykuć dla siebie miejsce na rynku i jednocześnie popchnąć swój główny projekt - konwergencja.

Społeczność wydaje się nieco mniej zaangażowana w kluczowe decyzje, co znalazło odzwierciedlenie w reakcjach użytkowników na zmiany w poprzednich wydaniach Ubuntu. Ubuntu był również zaangażowany w kilka kontrowersji, w szczególności kwestię prywatności związaną z obiektywem zakupów Unity w Ubuntu 12.10. Mimo to Ubuntu jest często uznawany za najpopularniejszą dystrybucję Linuksa, dzięki swojej strategii bycia przyjaznym dla użytkownika i wystarczająco prostym dla początkujących i byłych użytkowników systemu Windows.

Mimo to Fedora ma asa w rękawie - Linus Torvalds, twórca Linuksa, używa Fedory na swoich komputerach.

A ty? Używasz Fedory, czy Ubuntu nadal jest Twoim ulubionym? Czy zapomnieliśmy wspomnieć o jakichkolwiek ważnych różnicach między Fedorą a Ubuntu? Dajcie nam znać w komentarzach poniżej!

Kredyty obrazkowe: Zrzut ekranu konwergencji, zrzut ekranu Budgie Remix, zrzut ekranu Fedory Core 1 za pośrednictwem Wikimedia Commons, zrzut ekranu Red Hat Linux autorstwa Leonida Mamchenkova za pośrednictwem Flickr.