Linux Mint vs Ubuntu Jaka jest różnica?

Jeśli jesteś początkującym w świecie Linuksa, prawdopodobnie zalecono ci zainstalowanie Ubuntu lub Linux Mint jako pierwszej dystrybucji. To nie jest zła rekomendacja; Wręcz przeciwnie, obie dystrybucje są doskonałym wyborem dla początkujących użytkowników, zwłaszcza jeśli przechodzisz z systemu Windows.

Mimo to możesz się zastanawiać - jaka jest różnica między Ubuntu a Linux Mint? Przy tak wielu dostępnych dystrybucjach Linuksa z pewnością wszystkie muszą się w jakiś sposób różnić. Dotyczy to również Mint i Ubuntu, chociaż różnice mogą nie być tak uderzające, jak, powiedzmy, między Ubuntu i Arch Linux. Przyjrzymy się kilku aspektom Ubuntu i Linux Mint, aby dowiedzieć się, jak się różnią.

Rozwój

Być może już wiesz, że Linux Mint jest oparty na Ubuntu, ale jak to się wszystko zaczęło?

Na początku istniał Debian, aw 2004 roku Ubuntu został opracowany jako samodzielna dystrybucja Linuksa oparta na niestabilnej wersji Debiana z tym samym formatem pakietu (.deb). Dwa lata później, w 2006 roku, ukazała się pierwsza wersja Linux Mint. Opierał się na Ubuntu (technicznie na jego smaku KDE zwanym Kubuntu) i korzystał z repozytoriów oprogramowania Ubuntu. Tutaj mamy pierwsze rozróżnienie: Ubuntu jest starszy niż Linux Mint.

Ubuntu ma również za sobą znacznie większy zespół programistów. Jest finansowany przez Marka Shuttlewortha i jego firmę Canonical, która ma kilka filii zatrudniających ponad 500 pracowników na całym świecie. Rozwój Ubuntu i jego różnych podprojektów jest kontrolowany przez Radę Techniczną Ubuntu i liczne Zespoły Inżynierskie we współpracy z Radą Społeczności Ubuntu i lokalnymi zespołami społeczności.

Z drugiej strony Linux Mint nie ma skomplikowanej, wielonarodowej struktury do tworzenia kopii zapasowych, a zamiast tego opiera się głównie na sponsorach i darowiznach od użytkowników, a także na partnerstwach z innymi firmami. Liderem i założycielem projektu Linux Mint jest Clement Lefebvre, a dziesiątki opiekunów i programistów zorganizowanych w zespoły pomagają tworzyć, tłumaczyć, testować i ulepszać nowe wersje Linux Mint. Zespoły mają swoje siedziby głównie w Europie, chociaż w Azji jest kilka lokalnych społeczności.

Nazewnictwo

Zarówno Ubuntu, jak i Linux Mint mają ustalony schemat nazewnictwa swoich wydań. Linux Mint tradycyjnie nadaje każdej nowej wersji żeńskie imię kończące się na -a. Do 2007 r. Linux Mint miał wydania punktowe (2.0, 3.0…) - przeszedł na główne wydania w 2008 r. Z Linux Mint 5 LTS o nazwie kodowej Elyssa. Jednak pod koniec 2014 roku powrócili do schematu nazewnictwa numerów punktów z wydaniem 17 LTS, które jest obecnie w iteracji 17.1, a 17.2 jest planowane na czerwiec 2015 (będzie się nazywać Rafaela)..

Ubuntu zawsze miał i nadal ma wydania punktowe, w których numer wersji odzwierciedla rok i miesiąc wydania. Wydania Ubuntu mają nazwy kodowe alfabetycznie, przy czym nazwa składa się z dwóch słów zaczynających się na tę samą literę. Pierwsze słowo jest zawsze przymiotnikiem, drugie oznacza zwierzę, zwykle rzadkiego gatunku.

Początkowo Ubuntu nie podążało za wzorcem alfabetycznym, więc pierwsze dwie nazwy wydawały się odpowiednio W i H, i nigdy nie było wydania nazwanego A lub C. Obecne wydanie to 15.04 Vivid Vervet, co oznacza, że ​​zostało wydane w Kwiecień 2015 r. Znamy już nazwę kolejnego wydawnictwa: Wily Werewolf, który ukaże się w październiku tego roku.

Cykle wydania

Nowa wersja Ubuntu jest wydawana co sześć miesięcy, czyli co roku w dwóch wersjach, zwykle w kwietniu i październiku. Każda wersja jest obsługiwana przez dziewięć miesięcy, po czym osiąga „koniec życia” i przestaje otrzymywać oficjalne aktualizacje i poprawki.

Istnieją również wydania LTS (Long Term Support), które otrzymują wsparcie przez pięć lat po ich opublikowaniu. Obecnie co czwarta wersja Ubuntu to LTS, co oznacza, że ​​pojawiają się co dwa lata. Mieliśmy Lucid Lynx (10.04) w 2010, Precise Pangolin (12.04) w 2012 i Trusty Tahr (14.04) w 2014. Kolejne Ubuntu LTS ukaże się w 2016.

Linux Mint postępuje zgodnie z harmonogramem wydań Ubuntu, więc ma również dwie nowe wersje rocznie. Jednak harmonogram nie jest ustalony i nowe wersje pojawiają się „kiedy będą gotowe”, co zwykle ma miejsce miesiąc lub dwa po wydaniu nowego Ubuntu. Wersje LTS są również obecne w Linux Mint, z obsługą do pięciu lat. Co czwarta wersja Linux Mint to LTS.

Najnowszy LTS, Linux Mint 17 Qiana, wyróżnia się specjalnym cyklem wydań. Zamiast od razu przejść na Linux Mint 18, programiści zdecydowali się na backport aplikacji i stworzenie stabilnego systemu, jednocześnie zapewniając aktualizacje na mniejszą skalę. Tak więc Linux Mint 17.1 Rebecca został wydany w listopadzie 2014, a 17.2 pojawi się w tym roku.

Smaki i wydania

Z biegiem lat Ubuntu rozrosło się, obejmując kilka edycji dla różnych urządzeń i celów. Główną wersją jest Ubuntu Desktop, zwykle nazywany po prostu „Ubuntu”, a także Ubuntu Server Edition, Ubuntu Touch na smartfony i tablety, obrazy Ubuntu Cloud i Ubuntu TV dla telewizorów Smart TV. Istnieje również wersja Ubuntu Desktop dla chińskich użytkowników o nazwie Ubuntu Kylin, edycja dołączona do oprogramowania edukacyjnego o nazwie Edubuntu, edycja do edycji multimediów o nazwie Ubuntu Studio i Mythbuntu, edycja Ubuntu do budowy komputera kina domowego.

Flavours lub warianty Ubuntu to wersje Ubuntu Desktop z domyślnie zainstalowanymi różnymi środowiskami graficznymi. Główna edycja Ubuntu Desktop zawiera Unity, własne środowisko Ubuntu. Inne smaki to Ubuntu GNOME, Kubuntu (KDE), Lubuntu (LXDE), Xubuntu (Xfce) i Ubuntu MATE, który został uznany za oficjalny smak Ubuntu dopiero w tym roku.

Linux Mint jest dostępny w wersjach 32- i 64-bitowych z dołączonymi kodekami multimedialnymi lub bez nich. Dostępna jest również wersja OEM dla producentów sprzętu. Od 2010 roku zespół Linux Mint utrzymuje pół-ciągłą dystrybucję o nazwie Linux Mint Debian Edition (LMDE). Opiera się na Debian Testing, jest dostępny w wersjach 32-bitowych i 64-bitowych i zawiera przyjazny dla użytkownika instalator. Na razie istnieją dwa oficjalne smaki LMDE - MATE i Cinnamon - ale użytkownicy mogą zainstalować dowolne środowisko graficzne.

Jeśli chodzi o wersje Linux Mint, istnieją wersje Cinnamon (własne środowisko graficzne Minta), MATE, KDE i Xfce, ale tylko dwie pierwsze są uważane za „wydania główne”. Kiedyś istniały wydania Linux Mint GNOME, LXDE i Fluxbox, ale nie są już aktywnie rozwijane.

Oprogramowanie i pod maską

Pod warunkiem, że pobierzesz i zainstalujesz wersję Linux Mint z kodekami, domyślnie zainstalujesz Flash, Javę i inne niezbędne elementy multimedialne, podczas gdy w Ubuntu musisz zainstalować je samodzielnie. Wybór domyślnych aplikacji jest podobny w Ubuntu i Mint - obie oferują Firefox, LibreOffice i Thunderbird, ale Mint zawiera również VLC, Pidgin i GIMP.

Użytkownicy mogą włączyć repozytorium „importu” w Mint, które pozwala im łatwo zainstalować Operę, Picasę i Skype z własnego menedżera oprogramowania Mint o nazwie mintInstall. Ta aplikacja jest tylko jednym z całego zestawu mniejszych narzędzi opracowanych przez zespół Linux Mint, w tym mintDesktop, mintBackup, mintUpload, mintConstructor i mintUpdate, samodzielne narzędzie pomocnicze do zarządzania i instalowania aktualizacji systemu.

Oprócz tego Mint ma również własne menu pulpitu o nazwie mintMenu oraz menedżer wyświetlania o nazwie MDM, który może zastąpić KDM lub GDM i zarządzać procesem logowania na pulpicie. Twórcy Mint również modyfikują lub poprawiają niektóre aplikacje dostarczane przez Ubuntu, takie jak GRUB, Xchat i Plymouth.

Ubuntu umożliwia swoim użytkownikom instalowanie nowych aplikacji z Centrum oprogramowania. Warto dodać, że w swojej ofercie mają kilka aplikacji komercyjnych, które wymagają od użytkowników zakupu oprogramowania.

Sprzęt komputerowy

Ubuntu jest preinstalowany na komputerach stacjonarnych i laptopach wielu znanych dostawców, w tym Dell, Lenovo, HP i ASUS. Jest to popularny wybór również dla mini-komputerów, więc użytkownicy mogą kupić Aurę firmy Entroware lub Meerkat firmy System76 - obie minimalne konfiguracje obsługiwane przez Ubuntu. Jednak jednym z największych sukcesów Ubuntu jest uruchomienie własnego smartfona - BQ Aquaris E4.5 - na którym działa Ubuntu Touch.

Linux Mint nawiązał współpracę z kilkoma projektami i firmami, które umożliwiają zakup komputerów z Mint jako preinstalowanym systemem operacyjnym. Najciekawszym projektem jest MintBox, mini-PC wyprodukowany przez firmę CompuLab. Jest dostępny w przystępnej cenie, a 10% zarobków wraca do projektu Linux Mint.

Plany na przyszłość

Linux Mint zawsze był znany ze swojego przyjaznego dla użytkownika podejścia, a programiści starają się zapewnić tradycyjną obsługę pulpitu, która jest odpowiednia zarówno dla początkujących, jak i przeciętnych użytkowników. Chociaż z każdym wydaniem wprowadzają ekscytujące nowe funkcje, zwykle utrzymują nieco konserwatywne podejście i nie wprowadzają zbyt radykalnych zmian. Ich środowisko graficzne, Cinnamon, wkrótce osiągnie wersję 2.6, która z pewnością przyniesie nowe opcje i ulepszenia. Ponieważ Ubuntu przeszedł na systemd w tegorocznym wydaniu 15.04, oczekuje się, że Linux Mint również przełączy się na systemd w wersji 18 i LMDE 3. Możliwe jest również, że systemd będzie oferowany jako opcja obok Upstart, z którego obecnie korzysta Mint.

Z drugiej strony, wizjonerzy z Canonical nigdy nie bali się wprowadzania przełomowych zmian, nawet kosztem lojalności swoich użytkowników, a czasem ogólnej stabilności systemu operacyjnego. Ich środowisko graficzne Unity podzieliło bazę użytkowników na tych, którzy go kochali i tych, którzy go nienawidzili - nie było prawie żadnego kompromisu. Mając konwergencję jako ostateczny cel, programiści Ubuntu planują przejść z X na nowy serwer wyświetlania o nazwie Mir. Przełącznik będzie związany z inną zmianą, która wprowadza Unity 8 jako nowe domyślne środowisko graficzne. Zmiany te spodziewane są w 2016 roku.

Możemy również spodziewać się zupełnie innego podejścia do pakowania oprogramowania, ponieważ Ubuntu odchodzi od pakietów .deb i PPA i zaczyna używać własnego produktu o nazwie Snappy lub pakietów Snap. Mają być bezpieczniejsze, łatwiejsze do przenoszenia i tworzenia, szybsze w aktualizacji, a ich aktualizacje będą przyrostowe, co oznacza mniejsze pobrania. Brzmi interesująco, ale jedyne, co możemy teraz zrobić, to poczekać i zobaczyć, co się stanie.

I masz to - to najbardziej oczywiste różnice między Linux Mint a Ubuntu. Oczywiście moglibyśmy je porównać na innych poziomach; na przykład spójrz na procent ich popularności lub policz języki, na które przetłumaczona jest każda dystrybucja. Jednak to powinno wystarczyć, aby pomóc Ci zdecydować, którą dystrybucję wybrać. Aby jeszcze bardziej ułatwić podjęcie decyzji, możesz skorzystać z tej grafiki, która w skrócie przedstawia funkcje i różnice:

Czy możesz wymienić jakieś inne różnice między Mint a Ubuntu? Która dystrybucja jest twoją ulubioną z dwóch? Powiedz nam o tym w komentarzach poniżej.

ZOBACZ TAKŻE: SSD kontra HDD: który z nich jest lepszy i dlaczego?